Έχω ένα κόσμο.
Έχω και δυο μάτια, που βλέπουν αυτόν τον κόσμο.
Και στον κόσμο μου όλοι χορεύουν.
Στον κόσμο μου όλοι τραγουδούν.
Στον κόσμο μου όλοι αγαπούν, συμπονούν, νοιάζονται, χαίρονται και μισούν, οργίζονται, αντιτίθενται, κλαίνε και λυπούνται.
Στον κόσμο μου όλοι μοιράζονται.
Στον κόσμο μου όλοι έχουν καταλάβει ότι ο χρόνος είναι πολύ λίγος για να αρνηθούν όλα όσα νοιώθουν και να κρύψουν όλα όσα αισθάνονται.
Στον κόσμο μου, κανείς δεν φοβάται τα συναισθήματα του και κανείς δεν φοβάται τα συναισθήματα όλων των άλλων.
Στον κόσμο μου, όλοι καταλαβαίνουν ότι ο χρόνος τελειώνει.
Στον κόσμο μου, όλοι πεθαίνουν.
Και ξαναφτιάχνω έναν.
Και φροντίζω να ζήσει κι αυτός λίγο.
Οι άνθρωποι, σαν διαμάντια λάμπουν δυνατότερα και ομορφότερα μια στιγμή πρίν το τέλος τους.
Και φροντίζω να κάνω κατανοητό.
Ξαναφτιάχνω τον κόσμο μου
Και πάλι απο την αρχή, έχω ένα κόσμο.
